Gegeven hun preoccupatie met beweging en actie vragen de Staven domweg om moeilijkheden. Voortdurend zijn ze in een of ander conflict verwikkeld en lijken welhaast vijanden en moeilijkheden aan te trekken. Gedeeltelijk is dit een gevolg van hun doelloosheid en het ontbreken van concrete plannen, maar deels ook van het heimelijke plezier dat ze in strijd scheppen.
De Tien doet ons, in eerste instantie, denken aan iemand die gebukt gaat onder het leven en dan vooral onder zijn verantwoordelijkheden. Door het enthousiasme dat de Staven eigen is, heeft hij zich in zoveel situaties gestort, dat deze zelfde energie nu, paradoxaal genoeg, verschrompelt onder het gewicht van zoveel problemen en verantwoordelijkheden. Hij wil vrij zijn om te reizen, hij wil nieuwe avonturen beleven en zich met nieuwe dingen bezighouden. In plaats daarvan komt hij tot de ontdekking dat hij, evenals de carrièremaker uit de keurige forensenwijken, gevangen zit in een web van ontelbare verplichtingen - zowel op financieel gebied als ten opzichte van zijn gezin en zijn werk - die hijzelf in het leven heeft geroepen. Hij heeft het zich van tevoren allemaal niet zo voorgenomen, doch het is rond hem opgeschoten.
We herkennen het grote probleem van de Staven. De vuurenergie handelt zonder nadenken, begint nieuwe ondernemingen eenvoudigweg vanwege de uitdaging. Maar helaas verdwijnen deze situaties en verplichtingen niet zomaar, wanneer ze hem beginnen te vervelen en hij eigenlijk weer iets anders wil beginnen. Ze blijven voortbestaan en kunnen het vuur, dat ze leek te bedwingen, doven.
Gaat het om emotionele situaties, dan wijst deze kaart op iemand die het gehele gewicht van de relatie op zijn schouders neemt. Welke problemen en conflicten er ook mogen bestaan en hoe ontevreden de partners ook mogen zijn, de Tien zal het altijd glad trachten te strijken. Hij vecht met gekromde rug voor de continuïteit van de relatie, terwijl de ander(en) misschien niet eens beseft (beseffen) wat er aan de hand is.
In praktische zowel als in emotionele situaties neemt deze kaart alle lasten op zich. Maar de betrokkene heeft deze situatie zelf geschapen en zou moeten inzien dat er nog steeds andere invalshoeken mogelijk zijn. In dergelijke situaties hoeven de lasten niet helemaal reëel te zijn, terwijl ze vermoedelijk op z'n minst vermeden kunnen worden; ze kunnen in feite zelfs als een excuus gaan dienen om het na te laten om iets opbouwends te ondernemen, zoals het zich losmaken uit een slechte situatie.
Zoals bij vele, en dan in het bijzonder omgekeerde kaarten is er meer dan één betekenis mogelijk. In een legging kunnen we de geschiktste betekenis vaststellen ten dele op grond van de omliggende kaarten en ten dele op basis van onze intuïtie, die door oefening verscherpt. Ik moet echter toegeven dat er soms meerdere betekenissen tegelijk van toepassing kunnen zijn, bijvoorbeeld wanneer er een keuze gemaakt moet worden. De verscheidenheid aan betekenissen wijst erop dat een situatie zich in vele richtingen kan ontwikkelen.
De eenvoudigste interpretatie van de omgekeerde Staven Tien luidt dat de lasten in gewicht en aantal zijn toegenomen en het punt hebben bereikt waarop de lichamelijke of emotionele instorting van de betrokkene niet onwaarschijnlijk is. Staven Tien kan daarentegen ook aangeven dat de betrokkene de lasten van zich heeft afgeworpen (misschien omdat ze te zwaar voor hem werden). Vanaf dit punt kan de situatie zich weer verder ontwikkelen. Gooit hij zijn stokken weg, omdat hij inziet dat hij zijn energie voor betere doelen kan gebruiken? Of komt hij alleen in opstand tegen de verantwoordelijkheden, zonder opbouwend te willen zijn? Iemand voor wie ik eens een tarotlezing deed, beschreef het probleem ín de volgende woorden. Het dilemma, zei ze, is of we de stokken voor ons of achter ons deponeren. Gooien we ze achter ons, dan slaan we een nieuwe richting in, maar gooien we ze voor ons, dan zullen we ze weer op moeten rapen, en dat betekent dat we op de oude weg zullen voortmodderen.