Het cijfer vier, dat associaties met het vierkant oproept, duidt op degelijkheid. De energie van de Staven, die niet te onderdrukken is, kan, anders dan bijvoorbeeld bij de Pentakels, niets aanvangen met een omheining. De Stavenenergie valt niet in te perken en daarom zien we dat de mensen hier in extase naar de allereenvoudigste structuren streven, erop vertrouwend dat de zon hun zorgenwolken zal verdrijven. De Vier stelt een huiselijke omgeving voor die overloopt van optimisme, enthousiasme en feestelijkheid. Evenals op de Zes lopen de mensen achter de dansers aan, maar bij de Zes betreft het soldaten die een charismatische leider volgen, terwijl het hier om mensen gaat die door vreugde worden bewogen.
Zij verruilen een ommuurde stad voor het open veld. Met hun temperament en moed vervangen ze een defensieve situatie door een open situatie. Een aardig contrast biedt hier de Toren - kaart XVI van de Grote Arcana. De twee personages op deze kaart gaan ongeveer hetzelfde gekleed als de twee hoofdfiguren van Staven Vier. Indien we de Toren wat minder esoterisch opvatten, dan beeldt hij uit wat er gebeurt wanneer mensen een zeurende of beperkende situatie laten doorsudderen totdat ze ondraaglijk wordt. Staven Vier symboliseert de situatie waarin optimisme en vrijheidszin de mensen uit hun ommuurde stad drijven voordat de stad een Torenachtige gevangenis kan worden.
Volgens Waite verandert de omkering van deze kaart niets aan haar betekenis; de vreugde is zo sterk dat ze niet geblokkeerd kan worden. Ik wil hieraan echter toevoegen dat bij de omgekeerde Vier, net als bij de Zon uit de Grote Arcana, het genieten van de omgeving niet voorop staat. Zoals dat geldt voor het gezin van Pentakels Tien, moeten ook de hier afgebeelde personages leren waarderen wat ze hebben. Een andere mogelijkheid is dat het plezier in de eigen omgeving even sterk, maar onorthodox van aard is, althans bekeken vanuit de verwachtingen en mentaliteit van anderen.